TRUUS

De griep die de een na de ander in mijn omgeving trof, heeft ook mij een week gevloerd.
Dientengevolge heb ik iets minder kunnen doen, dan ik van plan was..

MAAR. Ik heb wel wat gedaan:

1. naar het Mosveld gegaan met mijn oude typemachine om eetherinneringen van vroeger te verzamelen.
2. mijn eerste interview met een ras-Noorderling (?) gehad.

MOSVELD: ik vroeg mensen om kort op te schrijven wat in hen opkwam als ik ze vroeg naar hun herinneringen aan het Noord van vroeger, en de eetgewoontes die ze toen kenden. Hierbij vroeg ik ze om niet alleen hun eigen verhaal te geven (in de vorm van een receptje, een kort verhaaltje, een paar steekwoorden, ouderwets keukengerei..), maar om ook te reageren op wat hun voorgangers hadden getypt. Een foto van de lijst zal ik morgen uploaden!

INTERVIEW: mijn vriendin Jeanie is geboren en getogen in Noord, in Floradorp. Ik ben bij haar moeder Truus op bezoek gegaan, voor koffie, cake en een gesprek over eetgewoontes van vroeger. Het was een hele bijzondere ervaring: het was een van de eerste interviews die ik ooit hield, en ik was vantevoren bang voor een statische vraag-antwoord situatie. Maar al na een paar minuten merkte ik dat het echt een gedachtewisseling was: Truus vertelde honderduit, en ik heb slechts twee of drie keer op mijn vooraf opgestelde vragenlijst gekeken om het gesprek een andere kant op te sturen. Het enthousiasme waarmee Truus sprak, trof echter tegen mijn verwachting in niet de nostalgie van het eten van vroeger, maar de gemeenschapszin. De mensen hadden vaak minder te besteden dan nu, maar de vanzelfsprekendheid waarmee alles werd gedeeld, raakte me. Ik zal binnenkort een filmpje uploaden, waarop ik de mooiste anecdotes zal laten zien die die dag zijn gedeeld. 

Hieronder alvast eentje, waarvan ik een glimlach kreeg op m'n gezicht. 

              "Er woonden hier in 'het dorp' alleen maar arbeidersgezinnen. Geen van ons had veel te besteden; je was tevreden met niets. Op vrijdag kreeg mijn vader zijn loonzakje, in zo'n smal klein envelopje, en daar fietste hij dan mee langs de markt. Daar haalde hij twee haringen (en we waren met z'n achten he, ken je nagaan..), en dat ging dan in acht hele kleine, maar gelijke reepjes. Ieder hapje werd goed gemengd met uitjes en zuur, en dan hadden we alle acht een heerlijk stukje vis. "

Volgende week heb ik een tweede interview gepland staan, en maandagmiddag ga ik langs bij een oude-van-dagen centrum om de hoek van Modestraat. Hopelijk tref ik daar een open deur, en kan ik een kopje koffie meedoen (of bridgen desnoods, wie leert me de regels?) en praten met de mensen van daar over het eten van toen en het gemis (als kiespijn) van gewoontes indertijd. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten